Sztuki walki a sporty walki
Sztuki Walki – czym są? Czy jest to to samo co sport walki? Czy wszystkie zajęcia kopano uderzane to sztuki walki?
Mianem sztuk walki określamy ogólnie formę aktywności ruchowej opartej na uderzeniach, kopnięciach, czyli ogólnie pojętej walce z przeciwnikiem. Mamy tutaj sporo podobieństw do sportów walki, gdyż w treningu używamy również worków, tarcz, ćwiczeń z partnerem czy trenujemy sparingi.
Tutaj jednak podobieństwa się kończą. Sporty Walki trenuje się w większości w określonym celu – aby walczyć na ringu. Nawet jeśli ktoś nie ma zapędów, aby walczyć w zawodach to i tak trening oparty jest o zasady jakie panują w określonym sporcie.
Często to warunkuje nacisk jaki jest kładziony na pewne techniki czy też sposób prowadzenia walki. Dla przykładu tam, gdzie nie ma uderzeń na głowę zawodnicy zazwyczaj mają bardzo niską gardę, bo muszą mocniej zasłaniać tułów. Mamy sporty walki, gdzie wysoko punktowane są kopnięcia, co wpływa na duży nacisk kładziony na techniki nożne. W boksie nie używamy kopnięć itd.
Nie można też ze sztukami walki mylić zajęć fitness, w których często zawarte są różne techniki uderzeń, kopnięć czy uników. Tam jednak wykonywane są nie w sposób bojowy, a raczej jako uatrakcyjnienie treningu. Ruchy mają być zazwyczaj szybki i płynne aby się zmęczyć a nie faktycznie wykonać prawdziwe uderzenie ( z właściwym włożeniem w nie siły czy pracy ciała )
Sportowe sztuki walki
Poza typowymi sportami walki ( np. boks, K1 czy MMA ) mamy również sportowe sztuki walki. Czym są?
Zazwyczaj są to sportowe odmiany tradycyjnych sztuk walki, które nieco zmieniły swoją charakterystykę, aby były bardziej „atrakcyjne” czy widowiskowe dla trenujących oraz dla widowni.
Tutaj możemy wyróżnić sportowe sztuki walki nastawione na walkę oraz te które nastawione są na rywalizacje w wykonywaniu form ( jest to pewien układ ruchów bazujący na przedstawieniu różnych technik ataków i bloków – szerzej o tym w kolejnym artykule )
Aby łatwiej było mi dalej to opisać będę bazował na tym co jest mi najbliższe, czyli Kung Fu. Tutaj sportowe sztuki walki określamy mianem Wu Shu. Dzielimy je dodatkowo na Sandę – nauka wolnej walki wedle określonych zasad – oraz taolu czyli naukę form sportowych.
Skąd wziął się ten podział?
Na cóż, już dawno mistrzowie różnych sztuk walki organizowali różne zawody, podczas których były również walki. W tradycyjny sposób walczono na dużych okrągłych podestach znajdujących się sporo wyżej niż poziom ziemi ( np. tak jak ring tylko wyżej ). Dookoła tego „ringu” znajdowały się wbite w ziemię zaostrzone włócznie albo drewniane bale. W tym wypadku często walka kończyła się śmiercią jednego z uczestników.
Po przejęciu władzy przez komunistów odcięto się od przeszłości, co spowodowało również zakaz uprawiania Kung Fu. Po tym jak władze zobaczyły, że można na tym zarobić zaczęto odnawiać tradycyjne miejsca nauki sztuk walki ( np. klasztory ). Zaczęto również prowadzić naukę dla ludzi z zachodu.
Z racji, iż nie wszyscy byli zainteresowani nauką form, pociągała ich sama walka, wyodrębniono w niektórych szkołach sekcje, gdzie nauczają tylko form i sekcje samej Sandy. Dodatkowo, aby nauka form była jeszcze bardziej atrakcyjna, zrezygnowano z tradycyjnego ich charakteru i zaczęto tworzyć nowe. Miały być bardziej widowiskowe, teatralne, bazujące na tym co ładne dla oka. Niestety spowodowało to wypranie z form sportowych praktycznego ich zastosowania w walce.
Zawody taolu posiadają takie kryteria ocen, które zmuszają uczestników do wykonywania jak najbardziej teatralnych ruchów, płynnych, wielu salt, podskoków.
Jako przykład wykonania takiej sportowej formy załączam jeden film:
Jest to przykład wykonania sportowej formy z kijem, która wygląda bardzo fajnie, wymaga dużego wytrenowania i wprawy, jednak nie ma praktycznie żadnego realnego zastosowania w walce – nie to jest celem jej istnienia i wykonywania.
Tak narodziły się dwie dyscyplin, które obecnie są najbardziej popularne i najłatwiej na nie trafić. Sanda – czyli nauka pod walkę w ringu i taolu czyli nauka samych form które są bardziej rozwiniętą i skomplikowaną gimnastyką.
Tradycyjne sztuki walki
Trzecim rodzajem chińskich sztuk walki są te tradycyjne – czyli te od których wywodzą się wersje sportowe. Mimo to znacznie różnią się one od siebie, chociaż często dla osób nie wtajemniczonych wyglądają bardzo podobnie.
A czym jest tradycyjne Kung Fu i czym się charakteryzuje? O tym będzie kolejny artykuł 😊
Pozdrawiam Si Fu Sławomir Chmielewski
